woensdag, april 25, 2007
oma
nu mn oma bezig is aan de blessuretijd van haar leven ga je toch verschillende dingen beseffen of eigenlijk meer 1 ding. en dat is toch wel dat ik een beetje hypocriet ben. ik ben nu ongeveer een half jaar niet langsgegaan; laatste keer was in het ziekenhuis en dat was voor mij bijna zo traumatisch dat ik haast moest worden opgenomen. daarna is het snel slechter geworden en was oma eigenlijk oma niet meer... oma was niet meer eigenlijk. maar nu het nog slechter gaat voel je toch verdriet en pijn en dat is natuurlijk wel logisch maar dan blijk je het toch wel moeilijker te hebben dan eigenlijk gedacht omdat er toch weinig verandert als zij er niet meer is want ik zal haar niet minder vaak gaan zien (mijn schuld) en oma zelf is ook al weg. ik hoop dat ze een betere plaats heeft gevonden of gaat vinden en de rust krijgt die ze verdiend want hetgene was nu is is niet okay
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ga gewoon eens langs, pik!
Ga je oma nog bezoeken, nu kan het nog, ook al ziet ze er misschien anders uit. Je kunt nu nog dingen tegen haar zeggen. Dat je haar een poos niet hebt opgezocht zal ze je niet kwalijk nemen, omdat ze van je houdt als haar kleinzoon. Jij voelt je schuldig, oma's vergeven je zondermeer en zeker als ze zou weten dat jij daar mee zou zitten. Bezoek haar nog voor een laatste keer en ik weet zeker dat het je goed zal doen. Later in je herinneringen zal ze de oma zijn die jij haar herinnerde van de tijd dat ze nog gezond was!
Helemaal mee eens, niet zeuren dat je je schuldig voel en ondertussen niet heen gaan..
Je moet mensen niet verwaarlozen, want je komt daar vaak pas achter als het te laat is! Dus hup ga naar je Oma in plaats van dat uurtje tennissen bijv.
Gewoon gaan nu het nog kan!
Een reactie posten