de eerste zoen. Meestal begint het met wat lichte conversatie, waar vervolgens spelenderwijs wordt duidelijk gemaakt 'ik vind je leuk.... zoenen?' Je probeert de signalen op te vangen waaruit blijkt dat zij ook iets heeft van 'jahoor, jij mag mij best zoenen'. Als dit vervolgens vast is gesteld, dan komen we vervolgens op het meest leuke van dit geflikflooi. Want praten is leuk, flirten is super, maar het gevoel dat je van elkaar weet 'wij gaan met elkaar zoenen' dat is heerlijk. Gewoon het heerlijk dansen om elkaar heen, het gebied tussen verlangen en toeslaan gecombineerd met een vleugje angst (want heb je het allemaal wel goed gelezen) dat maakt dit spel tot een fantastische ervaring.
En dan... na het onschuldige voorspel komt het voorspelbare einde. Je doet een stapje dichterbij... je voeten raken bijna de hare... neemt nog een blik in haar kijkers... ze lacht een beetje zenuwachtig en verlegen en draait haar hoofd weg... je leunt iets in... en ook zij komt je tegemoet... om de spanning weg te nemen en om een lach op dr fantastische koppie te krijgen geef je nog even een neusje... je neemt een laatste slokje lucht.. en dan... haar zachte lippen raken de jouwe... en je denkt evenjes 'joeppie de poeppie', maar dit is slechts van korte duur voordat je dan beseft...
ze kan echt niet zoenen, haar lippen en tong zijn motorisch gehandicapt. Misschien was er alleen over fantaseren wel beter geweest, want daarin was alles nog perfect geweest
zondag, juni 11, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten