wat is dat tegenwoordig toch met vrouwen. Er wordt vaak geklaagd over aandachttekort van de man voor de vrouw; dat hij teveel zijn eigen ding doet; 3x in de week moet trainen, 2x in de week naar zn maten moet en ook zijn dartavondje niet op wil geven. Maar toch wordt ik op een of andere manier altijd confronteerd met het tegenovergestelde feit.
Als ik verliefd ben dan wil ik gewoon bij diegene zijn. In mijn ogen is dit ook compleet logisch. Ik vind jou leuk, jij vind mij leuk, je geeft mij een goed gevoel en ik geniet van elk moment dat ik bij je ben. Ik wil dan gewoon zoveel mogelijk tijd met je doorbrengen. Het liefst stap ik meteen in het huwelijksbootje zodat ik elke ademhaling van je kan meemaken. Ik wil dit alles alleen maar omdat ik je leuk vind en omdat ik verliefd ben. Ik wil je niet voor mij alleen (maar toch weer wel), ik wil je niet ontvreemden van je vriendinnen, ik wil je niet laten stikken met mijn armen waarmee ik je knuffel, ik wil je tegen me aanhouden en nooit meer los laten. Los laten zodat je ook kan genieten van je vriendinnen, maar nu eventjes niet, want ik heb gewoon nog een secondje van je tijd nodig... en nog 1, en nog 1 en nog 1, 1 ,1 ,1 ,10000000000000000000000
Niet omdat ik je niet wil delen, maar gewoon omdat ik verliefd op je ben. daarvoor verdien je toch geen straf?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten