bedenk ik me gisteravond eigenlijk net, dat mocht ik worden aangenomen er dus ook daadwerkelijk van me wordt verwacht dat ik ga werken. en misschien zelfs nog wel 5 dagen in de week. dat deed me eigenlijk wel even afvragen.... waarom ben ik eigenlijk aan het soliciteren? kan ik niet gewoon altijd thuis blijven wonen, beetje blijven studeren (je kan niet genoeg leren), op de zak van mn vader blijven teren, gewoon de rest van je leven blijven lenen van de ib-groep en voor de rest gewoon veel vrije tijd, plezier en chocoladetaarten? waarom gaan we op zoek naar werk als we het eigenlijk niet willlen vinden.
ik wil niet werken!!! maja iedereen moet er toch aan geloven volgens mij op een gegeven moment in zijn/haar leven. dus tja... dan maar gaan aftellen; vanaf maandag nog maar 11 jaar, 11 maanden en 364 dagen (nee geen werkdagen)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Simon voor zoiets hebben ze iets prachtigs. BIJSTAND..........daar ligt ook mijn toekomst.
Een reactie posten