voor de verandering weer eens een postje over romantiek, maar daarna hou ik er ook overop... tenminste voor dit uurtje.
Een enkele keer, of iets meer, is mij wel eens ten oor gekomen dat mensen (vrouwen in het bijzonder) zichzelf beschuldigen van het 'romantisch zijn' en dat zij het andere geslacht (lees: mannen) betichten van het gebrek hieraan. Dit is in mijn ogen pure onzin, maar dit komt vooral door de kwestie van wat nou precies 'romantisch zijn' is. Veel vrouwen omschrijven romantisch als dat ze het leuk vinden als er kaarsjes worden aangedaan, samen een filmpje kijken, als er een heerlijke zelfgemaakte maaltijd op tafel verschijnt etc. Maar in mijn ogen ben je dan toch niet romantisch.. als er dingen VOOR je worden gedaan; dan weet je hoogstens de romantiek van de ander, en de moeite die hij voor je doet, op waarde te schatten.
Ik zal dit eventjes uitleggen met een ander voorbeeldje; als je jezelf als 'grappig' omschrijft, dan maak je toch zelf ook de grappen, en ben je niet degene die gewoon altijd dom staat mee te lachen. Hieraan gelijk is de redenering van 'romantisch zijn', dat ben je niet perse als je de ontvangende partij bent. Als je het kaartje op de bus doet in plaats van van de mat te pakken, dan ben je romantisch.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
van mijn man hoef ik geen rozen te verwachten, geen kaartje met valentijn en geen bonbons. Ik hoef niet te wachten op verrassings weekeindjes naar parijs of brussel in een knus hotel, een gereserveerde tafel bij een gezellig restaurant hoef ik niet op te rekenen. Mijn man is niet romantisch zoals hij zelf zegt. romantiek of niet hij is een lieve man, met het hart op de goede plek.
afgelopen winter maakte hij me wakker, nog ruikend naar het cafe. op het voeteneind van ons bed lag mijn warme trui en dito broek. Met enthousiaste blossen op de wangen van de kou maakte hij me wakker: lieffie het heeft gesneeuwd! ga je mee naar buiten een midnight snowman maken?
ik trok de door hem klaargelegde warme kleren aan en ging met hem mee. kirrend van plezier in de stille donkere nacht met als enige licht de maan weerkaatsend in de sneeuw. een uur later weer in huis heeft hij mijn verkleumde handen warm gewreven.
nu als hij zegt dat hij beslist niet romantisch is glimlach ik, want ik weet wel beter.
Een reactie posten