de mooiste verliezer... was ik dat maar. ik ben in heel veel dingen echt super goed (dit is enigzins sarcastisch bedoeld, want ik ben maar in veel dingen fantastisch) maar als ik ergens slecht in bent is het verliezen. natuurlijk niet vind ik het niet erg om sommige dingen te verliezen, maar nu ik over nadenk kan ik eigenlijk geen voorbeeld bedenken waarbij ik het niet erg vind; ik bedoel tuurlijk lig ik niet in stukken op de grond als ik verlies met rummikub of scrabble maar toch meestal had ik toch gewonnen (uitgaande dat je tegen leeftijdsgenoten speelt, oude oude mensen en kinderen daarbij ligt het (ietsiepietsie) anders). maar als ik schaak (zonder drank) met vrienden wil ik winnen, triominos doet met mijn pappie dan wil ik gewoon echt winnen. misschien omdat ik wel competatief ben aangelegd, naja niet misschien, maar als het aankomt op individuele klasse (of van je team) tegen de klasse van anderen wil ik vaak winnen vooral als ik vind dat ik kan winnen. mocht dit dan niet gebeuren op een of andere onverklaarbare reden dan kan ik een heel slechte verliezer zijn. dat is echt iets wat ik niet altijd kan waarderen aan mezelf vooral omdat ik na 5 minuten alles weer kan relativeren.
hierbij schieten mij twee verschillende acties van ondergetekende in gedachten. Allereerst op vakantie toen wij een vriendschappelijk potje beachvolleybal aan het spelen waren. het stond 1-1 in sets en al ging het gelijk op toch vond ik dat wij wel moesten winnen. dit ging helaas niet zo als gepland en bij een van de laatste punten kwam de bal in het net; uit pure frustratie (maar wel met een trap waarop beckham jaloers op was) volleerde ik de bal met de intentie deze even goed in het net te trappen, deze schoot helaas hier onderdoor en belandde hard en trefzeker in de buik van mijn geliefde tegenstander en op dat zelfde moment kon ik meteen zo van mezelf balen omdat ik besef dat het echt een kutactie is/was. Tweede actie was nog recenter tijdens basketballen op een pleintje; ik vond dat ik moest winnen, ik deed het niet (hmmm, toch een beetje rode draad door deze verhalen, moet zeggen dat ik ook wel een enkele keer win) vervolgens pakte ik de bal op en trapte ik (wederom) deze hoog en ver zoooooo de sloot in. kutactie.
jeetje, ben ik toch niet perfect (wederom sarcastisch)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten