zo ver, maar toch zo dichtbij. ik druk op het telefoonboek en dan 6 gevolgd door een 5 en dan op de g.g.k. (grote groene knop). de telefoon gaat over, mijn hart slaat in hetzelfde ritme ook tikjes over en je neemt op. wat er wordt gezegd gaat jullie geen hol aan, maar ik vind alles mooi.
ik zeg doei, zij zegt doei.
ik hang op. zij hangt op.
de linkervoet til ik op en verplaats ik naar voren. rechts gaat ook naar voren. dan een stapje naar links met een klein hopje. een glimlach op mijn gezicht die je er met een staalborstel nog niet vanaf kan krijgen. rechtervoet gaat naar achter, linkervoet naar voren. gevolgd door een grote hoeveelheid danspassen waar john travolta tijdens grease jaloers op zou worden. want godverdomme wat ben ik toch vrolijk. laat mij mijn vreugdedansje doen omdat ik je aan de telefoon heb gehad. joepie de...
donderdag, augustus 24, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten