Did I ask too much. More than a lot. You gave me nothing. Now it's all I got. (U2: one)
wat een verschrikkelijk kut boek. wat een verschrikkelijk mooi boek. wat een verschrikkelijk grappig boek. ben zowiezo niet echt fan van boeken, laat staan boeken (en films) over ziekten maar het is zo mooi geschreven en dan te bedenken dat het ook nog waar gebeurd is.
gistermiddag het boek gekocht rond een uurtje of 4, vervolgens staan lezen terwijl ik op de trein wachtte, in de trein gelezen, lopend naar de tram, zittend in de tram en de laatste meters onderweg naar mn vriendje gelezen; het boeide gewoon. toen enkele uren later zelfde verhaalt; in de tram en trein. vervolgens thuis het bedje ingedoken om het er ook maar bij te pakken. ik moest gaan slapen van mezelf om 1. half negen eruit en boek erbij gepakt het was 09:54 toen ik het boek weglegde en wederkeerde hier op aarde. met een gezicht betraand alsof een waternoodsramp mijn wangen had aangedaan (iets overdreven maar stond zo mooi in het boek: wrample uit "de kleine blonde dood" van Boudewijn Buch). 317 bladzijdes verder en een ervaring rijker.
het is een echte aanrader al moet je er wel voor zorgen dat je de aankomende twee dagen niks te doen hebt, want hij moet ook meteen uit (of in mijn geval een avond en een ochtend). een mooi, grappig, ontroerend, echt boek over relaties en kanker (en voetbal, vreemdgaan, mannen en vrouwen). mocht je een boek te veel werk vinden dan kan ik je de film simon aanraden; schuddebuiken terwijl de tranen over je wangen biggelen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
I agree
Ik ga hem ook ff aanschaffen vanmiddag
stom dat ik het je nog niet eerder aangeraden heb.. had moeten weten dat dit ook écht een boek voor jou was. gaaf hè.. ik was er echt stil van, en kon ook de traantjes niet verbergen.
Een reactie posten